ได้มายืนมาเยือนถิ่นเมืองเหนือ
ช่างงามเหลือเหนือคำที่เล่าขาน
ได้มาพบเจอเธอที่ริมน่าน
เหมือนสายธารแห่งรักพัดพามา
เธอพาฉันท่องไปในความฝัน
เธอพาฉันเที่ยวเมืองที่งามตา
ทำให้ฉันรักเธอและรู้ว่า
ไม่ขอลาจากเมืองน่านแห่งนี้
จะกลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันอยู่ที่น่าน
คิดถึงภาพวันวานวันที่ฉันได้พบกับเธอ
กลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันเฝ้าแต่เพ้อ
คิดถึงเพียงแต่เธอ ฝากหัวใจไว้น่าน
อยากให้เธอช่วยรับหัวใจไว้
ฝากดูแลหัวใจไว้นานนาน
อยากกระซิบรักเธอเหมือนปู่ย่าม่าน
ให้เป็นตำนานอยู่ที่น่านกับเธอ
จะกลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันอยู่ที่น่าน
คิดถึงภาพวันวานวันที่ฉันได้พบกับเธอ
กลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันเฝ้าแต่เพ้อ
คิดถึงเพียงแต่เธอ ฝากหัวใจไว้น่าน
จะกลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันอยู่ที่น่าน
คิดถึงภาพวันวานวันที่ฉันได้พบกับเธอ
กลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันเฝ้าแต่เพ้อ
คิดถึงเพียงแต่เธอ
จะกลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันอยู่ที่น่าน
คิดถึงภาพวันวานวันที่ฉันได้พบกับเธอ
กลับไปได้ยังไงเมื่อหัวใจมันเฝ้าแต่เพ้อ
คิดถึงเพียงแต่เธอ ฝากหัวใจไว้น่าน
รักแค่เพียงแต่เธอ ฝากหัวใจไว้น่าน